Modlitwa o powołania kapłańskie i zakonne

 

O Jezu, Boski pasterzu, który powołałeś apostołów, aby ich uczynić rybkami dusz, pociągnij ku sobie gorące i szlachetne umysły młodych ludzi i uczyń ich swoimi sługami. Spraw, by dzielili Twoje pragnienie powszechnego odkupienia, dla którego dobra ustawi­cznie składasz na ołtarzach swoja Ofiarę. Ty, o Pa­nie, który żyjesz, aby się wstawiać za nami, otwórz przed nimi horyzonty, by dostrzegli cały świat, w któ­rym wznosi się niema prośba tak wielu braci o światło prawdy i ciepło miłości. Spraw, by - odpowiadając na Twoje wołanie - przedłużali, tu na ziemi, Twoja misje, budowali Twoje Ciało Mistyczne - Kościół i byli solą ziemi i światłością świata. Amen.

 

Panie, Ty wezwałeś Apostołów: „Idźcie i ogłaszajcie Dobrą Nowinę wszystkim narodom”. Daj misjonarzom wielka wiarę i nowy zapal. Pozwól im zanieść światło tam, gdzie panują ciemności, nadzieje tam, gdzie jest rozpacz, miłość tam, gdzie jest nienawiść, wiedze tam, gdzie jej brak, oraz uzdrowienie tam, gdzie choroba sieje spustoszenie. Pomóż im poprowadzić ludzi do pełniejszego życia, w którym rozpoznają oni, ze są Twoimi dziećmi.

I jeżeli Panie wołasz mnie albo kogoś z moich ukochanych, aby uczynić z nas Twoich wysłanników, daj nam wiarę do przyjęcia Twego wezwania ze wspaniałomyślnością. Z Maryja, nasza Matka i naszym wzorem, prosimy o te łaskę w Twoje imię. Amen.

 

O POWOŁANIA MISYJNE

 

Dobry Pasterzu! Naucz młodych całego świata, co znaczy „oddać” swoje życie przez przyjęcie powołania i misji. Tak jak posłałeś Apostołów, by głosili Ewangelię na krańcach ziemi, tak dziś wezwij młodzież Kościoła, aby podjęła wielką misję głoszenia Ciebie tym, którzy jeszcze o Tobie nie słyszeli. Obdarz tych młodych ludzi męstwem i ofiarnością wielkich misjonarzy przeszłości, aby dzięki świadectwu ich wiary i solidarności z każdym potrzebującym bratem i siostra świat mógł odkryć Prawdę, Dobro i Piękno życia, które Ty jeden możesz dać.

Naucz młodych ludzi głosić Twoje orędzie życia i prawdy, miłości i solidarności. Naucz młodych ludzi właściwego używania wolności. Naucz ich, ze największą wolnością jest całkowite oddanie samego siebie. Naucz ich, co znaczą słowa Ewangelii: „Kto straci swe życie z Mego powodu, znajdzie je”.

Jan Paweł II

 

Panie Jezu, który niegdyś wezwałeś pierwszych uczniów, aby stali się rybakami ludzi, niech także i dziś rozbrzmiewa Twoje łagodne wezwanie: „Pójdź za Mną!”. Udziel chłopcom i dziewczętom tej laski, by radośnie odpowiedzieli na Twój glos. Wspieraj w apostolskim trudzie naszych biskupów, kapłanów i osoby konsekrowane.

Obdarz wytrwałością naszych seminarzystów i wszystkich tych, którzy realizują swój ideał życiowy w pełnym oddaniu się Twej służbie. Rozbudź w naszych wspólnotach zapał misyjny.

Poślij, o Panie, robotników na swoje żniwo i nie pozwól, by brak pasterzy, misjonarzy i tych, którzy poświęcają życie sprawie Ewangelii, doprowadził ludzkość do zguby.

Jan Paweł II

 

MODLITWA O POWOŁANIA

Jezu, Boski pasterzu dusz, Ty powołałeś Apostołów, aby uczynić ich rybakami ludzi. Pociągnij jeszcze do siebie gorliwe i wspaniałomyślne dusze młodych, aby uczynić ich Twoimi naśladowcami i Twoimi sługami. Daj im udział w Twoim pragnieniu powszechnego odkupienia, dla którego odnawiasz na ołtarzach Twoją ofiarę.

Ty, Panie, „który zawsze żyjesz, by się wstawiać za nami”, otwórz przed nimi horyzonty całego świata, gdzie nieme wołanie wielu braci prosi o światło prawdy i ciepło miłości. Odpowiadając w ten sposób na Twoje powołanie, niech przedłużają tu na ziemi Twoją misję, niech budują Twoje Mistyczne Ciało, którym jest Kościół, i niech będą „solą ziemi, światłem świata”.

Rozciągnij, Panie, Twoje pełne miłości wezwanie również na wiele dusz kobiecych, czystych i wielkodusznych, wlej w nie pragnienie ewangelicznej doskonałości i oddania się na służbę Kościołowi oraz braciom potrzebującym opieki i miłości.

Paweł VI

 

MODLITWA ZA KAPŁANÓW

Kapłani bardzo proszą wszystkich wiernych o modlitwę w ich intencji. Jednocześnie zapewniają o swej modlitewnej pamięci sprawując w każdym tygodniu jedną Mszę św. w intencji Parafian.

O Panie, daj sługom Twoim serce, które obejmie całe ich wychowanie i przygotowanie. Niech będzie świadome wielkiej nowości, jaka zrodziła się w ich życiu, wyryła się w ich duszy. Serce, które byłoby zdolne do nowych uczuć, jakie Ty polecasz tym, których wybrałeś, by byli sługami Twego Ciała Eucharystycznego i Twego Ciała Mistycznego Kościoła.

O Panie, daj im serce czyste, zdolne kochać tylko Ciebie taką pełnią, taką radością, taką głębokością, jakie wyłącznie ty potrafisz ofiarować, kiedy staniesz się wyłącznym, całkowitym przedmiotem ludzkiego serca. Serce czyste, które by nie znało zła, chyba tylko po to, by je rozpoznać, zwalczać i unikać, serce czyste jak dziecka, zdolne do zachwytu i do bojaźni.

O Panie, daj im serce wielkie, otwarte na Twoje zamysły i zamknięte na wszelkie ciasne ambicje, na wszelkie małostkowe współzawodnictwo międzyludzkie. Serce wielkie, zdolne równać się z Twoim i zdolne pomieścić w sobie rozpiętość Kościoła, rozpiętość światła, zdolne wszystkich kochać, wszystkim służyć, być rzecznikiem wszystkich.

Ponadto, o Panie, daj im serce mocne, chętne i gotowe stawić czoła wszelkim trudnościom, wszelkim pokusom, wszelkim słabościom, wszelkiemu znudzeniu, wszelkiemu zmęczeniu, serce potrafiące wytrwale, cierpliwie i bohatersko służyć tajemnicy, którą Ty powierzasz tym synom Twoim, których utożsamiłeś z sobą.

W końcu, o Panie, serce zdolne do prawdziwej miłości, to znaczy zdolne rozumieć, akceptować, służyć i poświęcać się, zdolne być szczęśliwym, pulsującym Twoimi uczuciami i Twoimi myślami.

Paweł VI

Czytaj więcej na temat sakramentu kapłaństwa:

 

Katechizm Kościoła Katolickiego